آگاهی رسانی از شرایط حقوق بشر در ایران
حسین عبدالباقی، مالک برج فروریخته متروپل، که بسیاری بعد از این حادثه مرگبار نامش را شنیدند، سال‌هاست که در آبادان و خوزستان نامی آشنا است.
بیلبوردهای تبلیغاتی پروژه‌های «گروه ساختمانی عبدالباقی»، مثل برج و شهرک‌های ساخته شده و نشده‌اش در چهارگوشه شهر پیش چشم آبادانی‌ها است و نام «حاج حسین عبدالباقی» با داستان سیطره یک خانواده بر املاک و پروژه‌های ساخت و ساز شهر گره خورده است.
نداشتن اجازه کار، پرداخت‌های بسیار نازل به کسانی که به طور غیرقانونی کار می‌کنند، نداشتن بیمه درمانی و حالا خطر اخراج و بازگرداندن به ایران؛ نگاهی به وضعیت سخت پناهجویان ایرانی در ترکیه است.ادامه خواندن «خطر اخراج به ایران در کمین پناهجویانی که به دنبال آزادی و امنیت در ترکیه هستند»
مونا حیدری، نوجوان ۱۷ سالهای که همسرش او را به قتل رساند و سر بریده‌اش را در خیابان چرخاند، اولین قربانی قتل‌های ناموسی در ایران نیست و چه‌بسا آخرین هم نباشد. پیش از او زنان و دختران دیگری نیز به دست پدر، برادر، شوهر و نزدیکان خود کشته شده‌اند. نام برخی از آنان مثل رومینا اشرفی، فاطمه برحی، ریحانه عامری و نگین درویشی به سبب رسانه‌ای شدن در خاطره عموم مردم باقی مانده‌اند اما بسیاری دیگر به گناه «لکه‌دار کردن آبروی طایفه و خانواده» کشته شده‌اند؛ در حالی که آب هم از آب تکان نخورده و کسی هم آنان را نشناخته است.ادامه خواندن «فقه، شرع و عرف در جمهوری اسلامی؛ حامیان قتل مونا حیدری»
شاید حافظ شیرازی در قرن‌ها قبل می‌دانست که در روحیه برخی افراد خشک‌مغز، فاقد اخلاق انسانی و بسته نگاه، توان و فکر آدم‌کشی هست که سرود: «سرها بریده بینی، بی‌جرم و بی جنایت». قتل موناها و رومیناها در جامعه مذهب‌زده و آخونددیده، اگرچه به دست شوهرها و پدرها رقم خورده، دولتمردان هم با قوانین ضدزن، ترویج سنت‌های بیات‌شده و باورهای پوسیده شرعی ساخته‌وپرداخته بشر دوپا در جامعه سنتی و خرافی مسئول مرگ آن‌ها و شریک این جنایت‌هایند!ادامه خواندن «سرها بریدند تا که غیرتی نشان دهند»
در آستانه ۸ مارس، روز جهانی زن، سازمان حقوق بشری هه‌نگاو اعلام کرد که آمار قتل‌های ناموسی زنان در استان‌های کردنشین ایران ۳۰ درصد افزایش یافته است.
با استناد به این گزارش که آمار قتل و خودکشی زنان از مارس ۲۰۲۱ تا مارس ۲۰۲۲ را بررسی می‌کند، در این بازه زمانی، دست‌کم ۴۱ زن کشته شدند و ۹۴ زن به زندگی خود پایان دادند.
بر اساس این گزارش، قتل زنان نسبت به مدت مشابه سال قبل ۱۲ مورد و به طور متوسط ۳۰ درصد افزایش یافته، اما خودکشی زنان ۱۴ مورد کمتر شد و ۱۵ درصد کاهش داشته است.
سازمان حقوق بشری هه‌نگاو در بررسی‌های خود دریافت که انگیزه بیشتر قتل‌ها خانوادگی بوده است؛ به طوری که ۱۷ زن به دست همسر خود کشته شده‌اند و ۱۸ زن دیگر را نیز افراد نزدیک به آنان مثل پدر، برادر، همسر سابق، پسر و داماد به قتل رسانده‌اند.
قتل زنان به انگیزه‌های ناموسی فقط به استان‌های کردنشین ایران محدود نیست و در دیگر مناطق نیز رواج دارد. پیش‌تر عاطفه بروایه، فعال اجتماعی حوزه زنان، به ماهنامه اندیشه پویا گفته بود در استان خوزستان، طی حدودا دو سال، ۶۰ زن با انگیزه‌های ناموسی کشته شدند. او با بیان اینکه در میان مقتولان، دختران ۱۰ تا ۱۵ ساله هم وجود داشتند، گفت که حتی یک نفر هم در ارتباط با این قتل‌ها مجازات نشد و خانواده‌ها از قاتلان شکایت نکردند.
پس از قتل مونا حیدری در اهواز به دست همسرش، رضوان مقدم، سخنگوی کارزار توقف قتل‌های ناموسی، نیز در گفت‌وگو با ایندیپندنت فارسی از افزایش قتل‌های ناموسی در ۲۰ سال اخیر در ایران خبر داد.
دی‌ماه ۱۴۰۰ پس از قتل دو دختر نوجوان در منطقه دشتیاری استان سیستان و بلوچستان، گروهی از فعالان زن در بیانیه‌ای اعلام کردند: «در سالهای اخیر تعداد قابل‌اعتنایی از زنان و دختران به دلایل متعدد قربانی خشونت‌های خانوادگی و طایفه‌ای شده و در گورهای بی‌نام‌ونشان دفن شده‌اند.»
جمهوری اسلامی ایران نه‌تنها در جهت کاهش آمار قتل‌های ناموسی اقدام مثبتی انجام نمی‌دهد، بلکه با وضع قوانین زن‌ستیز عرصه را بر زنان تنگ‌تر هم کرده است. طبق ماده ۲۲۰ قانون مجازات اسلامی، پدر و جد پدری بر فرزند ولایت دارند و اگر او را بکشند، حکم آنان بین سه تا ۱۰ سال زندان است. در ماده ۶۳۰ قانون مجازات اسلامی هم به‌صراحت آمده است: «هرگاه مردی همسر خود را در حال زنا با مرد اجنبی مشاهده کند و علم به تمکین زن داشته باشد، میتواند در همان حال آنان را به قتل برساند.»
این مواد قانونی و رویکرد تبعیض‌آمیز محاکم قضایی در برابر زنان، دست مردان قاتل را برای کشتار دختران و زنان باز گذاشته است و مردان خشونتگر با اطمینان از اینکه جامعه مردسالار و قوانین زن‌ستیز از آنان حمایت خواهد کرد، به قتل زنان و خشونت علیه آنان ادامه می‌دهن
در مشاغل غیر رسمی بیشترین جامعه آماری ما زنان هستند. مشاغل غیررسمی، مشاغلی هستند که تحت پوشش بیمه تامین اجتماعی و هیچ حمایت دیگری نیستند و کارگران این بخش از کمترین میزان دستمزد برخوردارند.ادامه خواندن «زنان اولین قربانیان تعدیل نیرو در کارگاه‌ها هستند»
بر اساس ویدیویی که در شبکه های اجتماعی منتشر شده، یک زن ساکن آبادان به مدت سه سال توسط همسرش به شدت تحت شکنجه روحی و جسمی قرار گرفته و بینایی خود را نیز از دست داده است. این زن که پرستو نام دارد پس از انتشار ویدیو مذکور برای پیگیری شکایت از همسرش به مراجع قضایی محل سکونت خود مراجعه کرده و دادستان آبادان با پرخاشگری او را به دلیل انتشار ویدیو مورد مواخذه قرار داده است.ادامه خواندن «سه سال شکنجه یک زن توسط همسرش/ دادستان آبادان: “چرا با رسانه‌ها مصاحبه کردی؟”»
از نظر جامعه‌شناسی، جوانان به‌عنوان نیروی محرک و منبع انرژی مثبت نقش عمده و اساسی در تعیین جهت‌گیری‌ها و توسعه‌ی سیاسی، اجتماعی و فرهنگی جوامع دارند و استفاده‌ی بهینه و کارآمد از این عنصر حیاتی باعث پیشرفت، صلح و امیدواری به آینده می‌گردد.ادامه خواندن «جوانان مسئولیت بزرگی در پیشرفت و سازندگی کشور دارند»
آیین‌های به جا مانده از سالیان و ازمنه دور، در فرهنگ هر ملتی اگرچه تغییر و در عصر مدرن، صورت و سیرتی متفاوت پیدا کرده‌اند، اما یک ویژگی آن حفظ شده است و همین ویژگی، رمز بقاء، تداوم و ماندگاری این سنت‌ها و آیین‌هاست.ادامه خواندن «جشن سده؛ آیین باستانی ایرانیان که نزد زرتشتیان زنده نگه داشته شد»
آتش از دیرباز تا امروز نزد بسیاری از ملت‌های روی زمین محترم و عزیز بوده است.
پارسیان برای این عنصر احترامی ویژه قائل بوده‌اند و هر قومی به دلیلی خاص این عنصر را ستوده است و آن را محترم می‌شمارد.ادامه خواندن «جشن سده، نکوداشت آتش در میانه زمستان»
مهدی افشارزاده 